Mediteren toont je de wereld zoals ze is, in jezelf en daarbuiten. Daarbij kom je obstakels tegen die sterk van invloed zijn op de mate van aandacht. Dat kan behoorlijk confronterend zijn.
In eerste instantie is het belangrijk om de obstakels gewaar te zijn. Weten dat een specifiek obstakel aanwezig is, is al een hele kunst. Het actief, oordeelloos benoemen van ervaringen kan daarbij behulpzaam zijn: er is onrust; er is vermoeidheid; er is verlangen.
De Boeddha benoemde vijf hoofdgroepen van obstakels bij meditatie
- Gevoelens en gedachten van verlangen en hebzucht (ik wil dit behouden);
- Gevoelens en gedachten van afkeer en aversie (ik wil dit stoppen);
- Gevoelens en gedachten van vermoeidheid en futloosheid (laag energieniveau);
- Gevoelens en gedachten van onrust en zorg (hoog energieniveau);
- Gevoelens en gedachten van twijfel (Wil ik dit wel? Kan ik dit wel? Waar ben ik mee bezig?).
Iedereen komt obstakels tijdens het mediteren tegen. Vaak zijn het pijnlijke gevoelens waar we ons onbewust van terugtrekken of fijne gevoelens waar we juist dichtbij willen blijven. Maar gevoelens die je eronder probeert te houden verdwijnen niet. Gek genoeg geldt hetzelfde voor het onbewust vastklampen aan gevoelens van geluk en voldoening. Het werkt niet. Gevoelens komen en gaan.
